Καλησπέρα φίλοι.
Είχαμε υποσχεθεί να συνεχίσουμε την προηγούμενη ανάρτηση που ήταν αφιερωμένη στο Σαρακοστιανό τραπέζι.
Στόχος με αυτή την περιήγηση είναι να βρούμε οικονομικές και νόστιμες συνταγές που θα αξιοποιούν τα υλικά της εποχής εξασφαλίζοντας παράλληλα θρεπτικά και υγιεινά πιάτα, ειδικά αν αποφασίσουμε να κρατήσουμε νηστεία.
Στο προηγούμενο κείμενο κάναμε μια αναφορά στα καλαμαράκια, τον ταραμά, τα μαυρομάτικα φασόλια, τα μοσχοχτάποδα, τα μύδια και τις γαρίδες, και το κείμενο έκλεινε με τα μαυρομάτικα φασόλια σαν σαλάτα. Ας ξεκινήσουμε πάλι από αυτά.
Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε με τα μαυρομάτικα;
Βράζουμε την ποσότητα φασολιών που θέλουμε. Για τέσσερα άτομα θα υπολογίσουμε 300 γραμμάρια.
Προμηθευόμαστε και ένα κιλό φρέσκο σπανάκι, που στη συνέχεια θα πλύνουμε καλά(4-6 φορές).
Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνουμε νερό έως ότου να κοχλάσει, και ρίχνουμε το σπανάκι για να ζεματιστεί ελάχιστα( για λίγα δευτερόλεπτα).Το τραβάμε μέσα από το νερό με μια τρυπητή κουτάλα και το τοποθετούμε σε σουρωτό.
Σοτάρουμε σε άλλη κατσαρόλα δυο μεγάλα κρεμμύδια με μπόλικο ελαιόλαδο και μαύρο πιπέρι.
Μόλις τα κρεμμύδια μαραθούν, θα ρίξουμε το σπανάκι, το ανάλογο αλάτι, θα χαμηλώσουμε τη φωτιά και θα αφήσουμε να ψηθούν για πέντε λεπτά, ή και περισσότερο(ανάλογα με το πως τα έχουμε κόψει,και πόσο τρυφερά είναι).
Όταν το σπανάκι ψηθεί θα το τραβήξουμε στην άκρη της κατσαρόλας, και στο χώρο που θα μείνει θα ρίξουμε τα μαυρομάτικα στραγγισμένα.Θα ανακατέψουμε τα φασόλια στο λάδι που υπάρχει τρεις τέσσερις φορές με ένα κουτάλι μόνα τους, και στο τέλος θα τα αναμείξουμε με το σπανάκι, ενώ παράλληλα θα σβήσουμε τη φωτιά. Θα σκεπάσουμε την κατσαρόλα και θα τα αφήσουμε για ένα τέταρτο της ώρας να ενσωματωθούν οι γεύσεις.
Σερβίρεται όπως είναι στα πιάτα, αλλά κάποιοι συνηθίζουν να ρίχνουν και λίγο ξύδι.
Εσείς δοκιμάστε με επιφύλαξη αυτή την τροποποίηση που φέρνει στο τελικό αποτέλεσμα η αψάδα του ξυδιού -σε μια μικρή γωνιά του πιάτου σας.
Στο τραπέζι θα τα συνοδεύσουμε με παστά ψάρια, διάφορα τουρσιά και ελιές,και ....τηγανητές πατάτες αν στην οικογένεια έχουμε απαιτητικά άτομα!
Τρώγονται ζεστά, αλλά και κρύα.
Αυτή την συνταγή την γνώρισα από μια συνάδελφο Κύπρια. Η παραδοσιακή συνταγή είναι με σέσκουλα ή διάφορα χόρτα ή και σπανάκι και η ονομασία των μαυρομάτικων είναι λουβιά.
Δοκιμάστε τα φασόλια έτσι μια φορά, είναι εύκολη συνταγή.
 |
| Μελιτζάνες τουρσί Εικόνα και συνταγή delicieuses.forumotion(κλικ) |
Τα παλιότερα χρόνια συνηθίζονταν πολύ τα τουρσιά ΄κυρίως λόγω των συνθηκών που επικρατούσαν στην ύπαιθρο αλλά και των υποχρεώσεων των γυναικών.
Σήμερα λόγω του ότι οι περισσότεροι έχουμε κουζίνες μέσα στο σπίτι και αγορές δίπλα μας, μπορούμε να ψήνουμε τα λαχανικά και να αντικαταστήσουμε μεγάλη ποσότητα "έτοιμων" αγοραστών τουρσιών με αυτά.
Πολύ εύκολα μπορούμε να φτιάξουμε πιπεριές Φλωρίνης, μόνο που θέλουν μετά λίγο χρόνο για να αφαιρέσουμε τα σπόρια και την εξωτερική τους μεμβράνη πριν τις λούσουμε με λαδόξιδο και αλάτι.
Εύκολος μεζές επίσης είναι- για τους τεμπέληδες της κουζίνας -τα ψητά μανιτάρια (επάνω σε λαδόκολλα ώστε να μην λερωθεί και το ταψί)που απλά θα αλατίσουμε!!!
Όταν ψηθούν και αφού τα βγάλουμε από το φούρνο θα τα πασπαλίσουμε με ελάχιστο ψιλοκομμένο σκόρδο.Το ίδιο νόστιμα θα γίνουν και τα κολοκυθάκια κομμένα σε λωρίδες σαν πατάτες,ελάχιστα λαδωμένα και αλατισμένα. Και σε αυτά ταιριάζει πολύ το ψιλοκομμένο σκόρδο.
Κανένα άλλο υλικό δεν ταιριάζει τόσο στα λαχανικά όσο το σκόρδο!!!
Ναι αλλά μυρίζει, και μετά...
Εντάξει, ακολουθεί ένας καλός γευστικά συνδυασμός σκόρδου και μανιταριών, στην κατσαρόλα αυτή τη φορά, που δεν απαιτεί πολύ από το χρόνο μας (3/4 της ώρας περίπου).
Για ένα κεσέ φρέσκα άσπρα μανιτάρια,θα χρειαστούμε δυο μεγάλα κρεμμύδια και οχτώ παχουλές σκελίδες σκόρδου. Σε μια κατσαρόλα θα βάλουμε τα μανιτάρια αφού τα πλύνουμε και χωρίσουμε τα ποδαράκια τους χοντροκομμένα (στα τρία),το ίδιο και τα σκόρδα,και τα κρεμμύδια σε φέτες ή ροδέλες.Θα ανάψουμε το μάτι, θα ρίξουμε ένα κρασοπότηρο λάδι, αλάτι και πιπέρι,και θα σκεπάσουμε την κατσαρόλα αφήνοντας τα να ψήνονται έτσι για μισή περίπου ώρα.
Τα λαχανικά θα βγάλουν υγρά, θα ψηθούν μέσα σ'αυτά, και θα μείνουν να τσιγαρίζονται μέσα στο λάδι.Τότε θα χαμηλώσουμε πολύ τη φωτιά και θα τα ανακατέψουμε έως ότου τα μανιτάρια να πάρουν λίγο χρώμα. Αυτό το φαγητό γίνεται καλό και με τα πλευρώτους,και συνοδεύει πολύ ωραία ρύζι πιλάφι, ή και μακαρόνια.
Εύκολη και νόστιμη συνταγή, καλύπτει επίσης τις ανάγκες μας σε πρωτεΐνες!!
Το ίδιο νόστιμα γίνονται και τα κολοκυθάκια χοντροκομμένα με αυτόν τον τρόπο, δεν πρέπει όμως να τα ανακατεύουμε δυνατά γιατί θα λιώσουν, ή να κρατήσουμε κλειστή με το καπάκι την κατσαρόλα, γιατί δεν θα εξατμιστούν τα υγρά.
Όμως η νηστεία και η Άνοιξη χρειάζονται περισσότερα θαλασσινά.Τι να κάνουμε;
Θα μάθουμε να φτιάχνουμε ταραμοκεφτέδες
Ο ταραμάς όπως και το αβγοτάραχο είναι τρόφιμο μεγάλης διατροφικής αξίας, γιατί μας παρέχει πρωτεΐνες, λίπος,και θερμίδες. Είναι τροφή πλούσια σε ωφέλιμα λιπαρά οξέα ιδιαίτερα σε ω-3, εξαιρετική πηγή αμινοξέων, βιταμινών, μετάλλων και ιχνοστοιχείων.
Είναι όμως πλούσιος και σε νάτριο(αλάτι) γι’ αυτό όσοι έχουν υπέρταση θα πρέπει να είναι προσεκτικοί με τις ποσότητες που καταναλώνουν.
Τι χρειαζόμαστε:
150 γρ ταραμά, μισό-μισό λευκό και ροζέ
Δυο κρεμμύδια περασμένα στον τρίφτη ή στο μούλτι
Ένα ματσάκι φρέσκο άνηθο και λίγο δυόσμο ψιλοκομμένο
Πιπέρι μαύρο και άσπρο
Λίγη ρίγανη
Ψίχα ψωμιού από μια μισόκιλη φρατζόλα .
Αλεύρι για όλες τις χρήσεις μισό φλιτζάνι περίπου (ή όσο πάρει για να στέκεται στο κουτάλι ο χυλός)
1 κουταλάκι κοφτό baking powder
Σπορέλαιο για το τηγάνισμα
Πως το κάνουμε:
Μουλιάζουμε το ψωμί. Βγάζουμε την κόρα, την πετάμε, και στύβουμε την ψίχα καλά.
Τη βάζουμε σ' ένα βαθύ μπολ μαζί με τον ταραμά. Μ' ένα πιρούνι τα ανακατεύουμε πολύ καλά μέχρι να γίνουν ένα. Προσθέτουμε το κρεμμύδι, τρεις κουταλιές ελαιόλαδο και τα μυρωδικά.
Συνεχίζουμε το ανακάτεμα με το πιρούνι ρίχνοντας σιγά σιγά το αλεύρι μέχρι να γίνουν μια χαλαρή ζύμη. Στο τέλος ρίχνουμε και το baking powder.
Παίρνουμε -με λαδωμένο κουτάλι -κουταλιές από το μίγμα και τις τηγανίζουμε σε τηγάνι όπου το λάδι έχει ήδη κάψει, και παράλληλα χαμηλώνουμε - λίγο-τη φωτιά.Τηγανίζουμε όπως και τις τηγανίτες, μόνο που οι κεφτέδες φουσκώνουν.
Μόλις ροδίσουν κι από τις δύο πλευρές τοποθετούμε τους κεφτέδες σε *σίτα για να φύγει το περιττό λάδι. Γαρνίρουμε με φέτες λεμονιού και σερβίρουμε.
Το μείγμα φτιάχνει γύρω στους είκοσι μικρούς κεφτέδες.
Συνοδεύονται όμορφα με πράσινες δροσερές σαλάτες, συνοδεύουν όσπρια, τηγανητές πατάτες ή λαδερά φαγητά, και ταιριάζουν πολύ σαν μεζές στο ούζο και το τσίπουρο.
Σημειώσεις.
Η παραπάνω συνταγή είναι από τις πιο γρήγορες,και ελαφριά στη γεύση. Αυτή είναι φυσικά μια εκδοχή.Υπάρχουν πολλές παραλλαγές σε όλες τις συνταγές, και ο καθένας μπορεί να πειραματίζεται και να καταλήξει στις δικές του.Εάν δεν νηστεύετε, το μείγμα θα γίνει πιο συνεκτικό και οι κεφτέδες καλύτεροι σε μορφή αν προσθέσετε στο μείγμα ένα αυγό.
Πολλοί ξεπλένουν τον ταραμά για να μαλακώσουν την γεύση του, άλλοι τσιγαρίζουν τα κρεμμύδια πριν τα ρίξουν στο μείγμα ώστε η γλυκιά τους γεύση να σκεπάσει την αλμύρα, άλλοι συνδυάζουν τον ταραμά με σπανάκι ή μαϊντανό, αντικαθιστούν το ψωμί με πατάτες βρασμένες,αλευρώνουν απ'έξω τους κεφτέδες, και οι παραλλαγές δεν έχουν τέλος.
Όπως είπαμε και στο προηγούμενο κείμενο, η απλότητα στο μαγείρεμα συντελεί ώστε το κάθε υλικό να διατηρεί την ταυτότητα και τη γεύση του, αλλά και τα ωφέλιμα συστατικά του.
Κοιτάμε επίσης στο μαγείρεμα να εξοικονομούμε κόπο και χρόνο, αρκεί αυτό να μην γίνεται σε βάρος της γεύσης και της ποιότητας.
Οι ταραμοκεφτέδες είναι μεζές.Και οι μεζέδες είναι κυρίως γρήγορα παρασκευάσματα.
*Ενα άλλο σημείο που θέλω να διευκρινίσουμε εδώ, είναι ο τρόπος που επιλέγουμε να στραγγίσουμε τα τρόφιμα που έχουμε τηγανίσει. Τα τελευταία χρόνια οι περισσότεροι που γράφουν ή παρουσιάζουν συνταγές μας προτρέπουν να στραγγίζουμε τα τηγανητά σε χαρτί κουζίνας,συνήθεια που δεν με βρίσκει σύμφωνη.
Μια ψιλή σίτα,ή ένα σουρωτήρι είναι καλύτερο από το χαρτί που έχει επεξεργαστεί με ένα σωρό χημικά!
Αλλά εντάξει.Ο καθένας μπορεί να ακολουθεί όσα του ταιριάζουν και τον διευκολύνουν.
Συνεχίζεται
.jpg)
.jpg)
